Deze morgen kwam het gezoem ven het DOS-team (Dweil-, Orde- en Stofzuigteam) al dichterbij toen ik merkte dat er gisteren iemand zijn vest had laten hangen aan mijn arm. Ik had niet veel tijd om na te denken van wie de vest had laten liggen, want daar was de stofzuiger al. Ja, de poetsbeurten zijn de onprettigste momenten van de dag.

Eerst wordt er een stofzuiger onder mijn neus gewreven, daarna wordt de zaal onder water gezet en daar krijg ik roest van tussen mijn tenen. Tenslotte komt er nog iemand alle restjes popcorn van tussen mijn tanden halen.

Oeps, daar zijn de eerste bezoekers al. Vlug nog eens mijn haartjes goed leggen en laat dan het schoon volk maar op mijn schoot komen zitten. Ik heb nog geluk dat ik een plaatsje in het midden van de zaal heb gekregen want naar ik heb vernomen hebben mijn collegae het achteraan soms hard te verduren. Ze worden er dag in dag uit met hun neus op de feiten gedrukt.

Nu de film gedaan is druipen de meeste bezoekers af. Ziezo, ik heb vandaag weer heel wat kontjes verwend en hoef nu alleen nog maar te wachten op de wederkomst van het DOS-team.